MUZYCZNA EKIPA: Klasa VI - Style muzyki młodzieżowej

Temat: Style muzyki młodzieżowej

Co będziecie dzisiaj robić?

- Nauczycie się wskazywać najważniejsze style muzyki młodzieżowej

- Poznacie instrumenty charakterystyczne dla danego stylu

- Poznacie wykonawców związanych z danym stylem

- Posłuchacie utworów muzycznych

Muzyka w XX wieku

Muzyka w XX wieku zaczęła rozwijać się w wielu kierunkach co zaowocowało powstaniem nowych nurtów i gatunków muzycznych. Jednym z podstawowych, ściśle związanych z rozwojem mediów, był nurt muzyki młodzieżowej. Źródeł jej powstania szukać możemy przede wszystkim w muzyce bluesowej, jazzowej i folkowej, a początki jej sięgają II połowy XX wieku.

To właśnie wtedy w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej takie gatunki jak: rhythm and blues, rock and roll i country, podbijały serca publiczności. Nowe prądy artystyczne szybko przedostały się na kontynent europejski. Zmieszanie się kultur (amerykańskiej, europejskiej i z innych zakątków świata) spowodowało rozwijanie się nowych stylów muzycznych, związanych z konkretnym odbiorcą – młodzieżą.

Obecnie wyróżnić możemy kilka najpopularniejszych stylów muzyki:

ROCK

Rozwój muzyki rockowej przypada na II połowę XX wieku w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej. Jest to najpopularniejszy styl muzyki rozrywkowej. Określenie rock wywodzi się od nazwy rock and roll (ang.) czyli kołysz się i kręć.

Muzyka rockowa jest muzyką wokalno – instrumentalną, wywodzącą się z rhythm and bluesa, amerykańskiego folkloru muzycznego (country, western music, ballady kowbojskie) i jazzu.

Wyrosła ona na fali buntu kolejnych młodych pokoleń wobec świata dorosłych. Rock stał się symbolem rewolucji obyczajowej II połowy XX wieku. Teksty wykonawców rockowych mówią m.in. o wolności, miłości, niesprawiedliwości społecznej.

Brzmienie rockowe opiera się na różnego rodzaju gitarach (elektryczne, basowe) i perkusji. Do tego dołącza śpiew a czasami również inne instrumenty ( klawiszowe, dęte). Częstym zabiegiem stosowanym w utworach rockowych jest wywodząca się z jazzu wolna improwizacja wyznaczonych instrumentów, zazwyczaj w środkowej części utworu.

Gatunki muzyki rockowej to m.in.: hard rock, metal, punk rock, rock and roll, bigbit, rock symfoniczny.

NIRVANA - THE MAN WHO SOLD THE WORLD

MYSLOVITZ - DŁUGOŚĆ DŹWIĘKU SAMOTNOŚCI

POP

Termin muzyka pop oznacza popularną muzykę rozrywkową. Zazwyczaj związany jest z utworami bardziej łagodnymi, melodyjnymi, o prostym tekście nie przekazującym głębszych wartości, nieskomplikowanej rytmice, często będącymi subtelniejszą odmianą innych, mocniejszych stylów. Muzyka pop nastawiona jest na masowego odbiorcę, zatem dąży do zachowania modnych brzmień i kieruje się gustami odbiorców. Często ma charakter taneczny, tonacje durowe. Tworzona jest w celach komercyjnych, dla czystej przyjemności słuchania i zabawy. Nie można jej jednak odmówić profesjonalizmu tworzenia, bowiem w powstawanie utworów muzyki pop zaangażowani są specjaliści z różnych dziedzin: kompozytorzy, tekściarze, muzycy sesyjni i choreografowie. Promowaniem zajmują się całe sztaby specjalistów we wszystkich mediach.

Największy rozkwit muzyki pop przypadł na lata 80‑te i 90‑te XX wieku. Producenci poszukiwali wówczas młodych ludzi na specjalnie organizowanych castingach. Niejednokrotnie tworzyli z nich grupy perfekcyjnie przygotowane pod względem muzycznym, choreograficznym i wizerunkowym.

Michael Jackson - Black or white

ED SHEERAN - PHOTOGRAPH

REGGAE

Styl muzyki reggae powstał pod koniec lat 60‑ty XX wieku na Jamajce. Istnieje kilka hipotez związanych z pochodzeniem nazwy tego stylu:

w latach 60‑tych pojawiło się jako określenie słów gałgany, szmaty lub kłótnia, sprzeczka;
niektórzy jamajscy rastafanie twierdza, że pochodzi od nazwy plemienia regga;
Bob Marley uważał, że słowo pochodzi z języka hiszpańskiego i oznacza króla muzyki.

Zespołem, który jako pierwszy użył określenia „reaggae” był zespół Toots and The Maytals.

Początki muzyki reggea sięgają drugiej połowy XIX wieku. Gatunek ten czerpał z kultury afrykańskich plemion, kultury hiszpańskiej, angielskiej szkockiej, holenderskiej i francuskiej. W muzyce tej łączone są elementy pochodzące z tradycji chrześcijańskiej jak i afrykańskiej magii.

Instrumentarium w muzyce reggae:

gitara – sposób gry skank – powtarzające się akordy na dwa i cztery, urywane, tłumione;
gitara basowa – wyrazista , pulsująca linia tworząca wraz z beatem perkusyjnym podstawę riddimu. Mogą to być wywodzące się z jazzu pochody zwane walking bass;
perkusja – tradycyjny zestaw perkusyjny oraz bongosy, kongi, djembe, klawesy, marakasy;
instrumenty klawiszowe – fortepian, Organy Hammonda lub keyboard;
instrumenty dęte – sekcja dęta – saksofon, puzon, trąbka – zazwyczaj wstęp do utworu oraz solowe wejścia.